Lasery w przezcewkowej enukleacji prostaty – czy naprawdę ich potrzebujemy

Metody EEP znalazły się na trwałe wytycznych EAU dotyczących leczenia BPO od 2016 roku, głównie na podstawie dwóch randomizowanych badań, meta-analiz porównujących otwartą adenomektomię i przezcewkową enukleację z użyciem lasera holmowego (HoLEP). Laser holmowy wszedł do użycia w leczeniu rozrostu gruczołu krokowego około dziesięć lat wcześniej i poprzedzał kolejne techniczne (konstrukcyjne) modyfikacje związane z budową generatora energii jak lasery yagowe, neodymowe i inne, które wówczas jeszcze nie umożliwiały wykonywania enukleacji.

W 2015 roku dwie kolejne meta-analizy udowodniły skuteczność enukleacji z użyciem elektrokoagulacji bipolarnej (Bipolar EEP). Od tego mniej więcej czasu dyskusja przeniosła się z porównań właściwości energii w sferę techniki chirurgicznej wykonywania EEP.

Autorzy przedstawiają przegląd prac dotyczących poszczególnych wariantów EEP oraz efektów końcowych zabiegu; takich jak zmniejszenie IPSS, spadek PSA, ryzyko inkontynencji, skuteczność u chorych przyjmujących leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe, leczenie chorych w wieku podeszłym, częstość zaburzeń erekcji oraz krzywej uczenia poszczególnych metod.

Podsumowaniem zestawienia jest opinia autorów, iż na dzień dzisiejszy nie ma przekonywujących danych o wyższości jednego źródła energii nad drugim pod względem jakiegokolwiek analizowanego punktu końcowego. Dobry wynik lecenia zależy raczej od preferencji i umiejętności chirurga. Źródło energii ma znaczenie drugorzędne.

Herrmann TRW, Gravas S, de la Rosette JJ, Wolters M, Anastasiadis AG, Giannakis I.

Lasers in Transurethral Enucleation of the Prostate-Do We Really Need Them.

J Clin Med. 2020 May 10;9(5):1412. doi: 10.3390/jcm9051412.