Elektywna radioterapia węzłów chłonnych w raku prostaty

Dwa duże, randomizowane, kontrolowane badania (RTOG 9413 i GETUG-01) nie wykazały korzyści z elektywnej radioterapii całej miednicy w porównaniu z radioterapią wyłącznie prostaty.

W 2020 r. w badaniu POP-RT ustalono rolę elektywnej radioterapii całej miednicy u pacjentów, u których ryzyko zajęcia węzłów chłonnych przekracza 35% (znane jako wzór Roacha).

W POP-RT podkreślono wagę doboru pacjentów.

U pacjentów z chorobą cN1 (z dodatnimi węzłami klinicznymi) lub chorobą pN1 (z dodatnimi węzłami patologicznymi), dodanie napromieniania węzłów całej miednicy do terapii deprywacji androgenów (ADT) istotnie poprawiło przeżycie w porównaniu z samą ADT, co wykazano w dużych badaniach retrospektywnych. Ta populacja pacjentów może w przyszłości wzrosnąć, ponieważ stosowanie bardziej czułego, swoistego dla prostaty antygenu błonowego (PSMA) PET-CT stanie się standardową procedurą określania stopnia zaawansowania.

Dodatkowo badanie SPORTT sugerowało korzyści z radioterapii całej miednicy w przeżyciu bez nawrotów biochemicznych w radioterapii ratunkowej.

Prawidłowe określenie górnej granicy pola, która powinna obejmować rozwidlenie aorty brzusznej, ma kluczowe znaczenie w stosowaniu radioterapii miednicy mniejszej. W wyniku zastosowania nowoczesnej technologii radioterapii ciężkie późne odczyny ze strony układu moczowego i pokarmowego są rzadkie i nie wydają się nasilać w porównaniu z radioterapią samego stercza.

De Meerleer G, Berghen Ch, Briganti A, Vulsteke Ch, Murray J, Joniau S

Elective nodal radiotherapy in prostatę cancer

Lancet Oncol. 2021; 22, 348-357