W ostatnich latach mocno dyskutowane jest postępowanie u chorych na raka piersi z izolowanymi przerzutami. Podstawę terapii stanowi leczenie systemowe. Natomiast wielu ekspertów dodatkowo skłania się ku leczeniu miejscowemu, które może w istotnym stopniu ograniczyć zasięg raka piersi.
Podczas konferencji St Gallen 2021 nagrodzono pracę naukową dotycząca tego zagadnienia przyznając autorom Best Abstract Award. W badaniu tym oceniono znaczenie usuwania guza pierwotnego piersi u chorych, u których raka rozpoznano w IV stopniu zaawansowania. W prospektywnym, międzynarodowym, wieloośrodkowym rejestrze BOMET MF14-01 505 chorych na raka piersi z izolowanymi przerzutami do kości podzielono na dwie grupy: tylko poddane terapii systemowej (47,5%) oraz chore z leczeniem miejscowym (52,5%). W drugiej grupie leczenie operacyjne wykonywano przed lub po leczeniu systemowym. Analizowane grupy nie różniły się w zakresie podtypów biologicznych ani stosowanej terapii systemowej. Niemniej w grupie poddanej operacji nieco częściej występowały pojedyncze zmiany przerzutowe w kościach. Po 34-miesięcznej obserwacji zaobserwowano znamienną różnicę w odsetkach zgonów chorych: zmarło odpowiednio 35,4% chorych poddanych tylko terapii systemowej oraz 10,5% w grupie poddanej leczeniu skojarzonemu (HR = 0,40; 95% przedział ufności 0,3-0,54; p < 0,0001). Progresję miejscową częściej stwierdzono w grupie stosującej tylko leczenie systemowe. Otrzymane wyniki wskazują więc na lepsze rokowanie chorych poddanych dodatkowo leczeniu operacyjnemu w obrębie piersi. Natomiast nie wykazano różnicy w przeżyciu chorych w zależności od tego, czy operację przeprowadzono przed czy po leczeniu systemowym.
Przedstawione powyżej wyniki mają ważne znaczenie w indywidualizacji postępowania u chorych z izolowanymi przerzutami. W każdej takiej sytuacji klinicznej należy przeanalizować potencjalne korzyści i ryzyko, jak również preferencje chorej odnośnie zakresu leczenia. Dodatkowo wśród metod leczenia u chorych na raka piersi z przerzutami do kości należy rozważać operację ortopedyczną/neurochirurgiczną, radioterapię na okolicę przerzutów w kościach oraz leczenie wspomagające (denosumab lub bisfosfoniany). Przedstawione powyżej wyniki badania są kolejnym dowodem na to, że korzystanie z wielu metod leczenia przekłada się na poprawę rokowania chorych.
Źródło:
1. Soran A i wsp. The Effect of Primary Surgery in Patients with De Novo Stage IV Breast Cancer with Bone Metastasis Only (Protocol BOMET MF 14-01): A Multi-Center, Prospective Registry Study. Ann Surg Oncol. 2021 Sep;28(9):5048-5057.
2. Cardozo F i wsp. 5th ESO-ESMO international consensus guidelines for advanced breast cancer (ABC 5). Ann Oncol. 2020 Dec;31(12):1623-1649.
Dr n. med. Katarzyna Pogoda
Katarzyna Pogoda - dr n.med.Pracuje w Klinice Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie Warszawie. Onkolog kliniczny, zdała również egzamin ESMO z onkologii klinicznej. Obroniła pracę doktorską dotyczącą chorych na potrójnie ujemnego raka piersi. Jej dotychczasowa praca naukowa dotyczyła chorych na raka piersi z przerzutami do mózgu i chorych na potrójnie ujemnego raka piersi (publikacje w czasopismach zagranicznych i polskich). Prowadzi również prace dotyczące opieki nad młodymi chorymi na raka piersi. W przeszłości członek redakcji Medycyny Praktycznej - Onkologii. Stypendystka grantów ESMO i ESO. W 2014 roku odbyła staż naukowy w Sidney Kimmel Comprehensive Cancer Center przy Johns Hopkins University w Baltimore w ramach stypendium Avon Global Breast Cancer Clinical Scholars Program. W 2018 roku zakończyła z wynikiem bardzo dobrym podyplomowe studia prowadzone przez European School of Oncology i Ulm University uzyskując Certificate of Competence of Breast Cancer. Brała udział w dwuletnim szkoleniu EORTC Early Career Investigator Leadership Programme. Jest członkiem ESMO, ESO, PTOK i PTO. Z ramienia Kliniki współpracuje z Breast Cancer Group przy EORTC (członek Steering Committee, Liasion with Quality of Life Group). Wykładowca podczas polskich i zagranicznych konferencji naukowych, jak również w trakcie kursów lekarzy w trakcie szkolenia podyplomowego oraz studentów. |